Aan de keukentafel met Koos en Nicole van Hamond-Koot

‘Eind goed, al goed.’ Met die woorden kijken Koos en Nicole van Hamond-Koot terug op de aankoop van hun woning door TenneT. Want de rust is weergekeerd in hun leven. Afgelopen december verhuisden ze naar de karakteristieke woning Klein Doelwijck in Nieuw-Beijerland. Terug naar de Hoeksche waard dat ze zes jaar eerder hadden verruild voor het landelijke Standdaarbuiten.

Buitenleven lonkt

Het is 2015 als het echtpaar Van Hamond-Koot even buiten Standdaarbuiten een mooi, groot huis vindt. Met de aanstaande pensionering van Koos in het zicht lonkt het rustige buitenleven. Het huis moet weliswaar worden opgeknapt, maar daar heeft Koos binnenkort tijd genoeg voor. Er komt een nieuwe keuken, nieuwe kozijnen en de offerte voor de badkamer is aangevraagd. Ook de moeder van Nicole verhuist naar het landelijk gelegen dorp, naar een mobiele mantelzorgwoning in de tuin. Dan komt er een telefoontje van TenneT met de boodschap dat er een lijn over het dak komt. “Ons hele leven stond op zijn kop. We zijn direct gestopt met klussen.”

“Ik heb helemaal niks te koop”

Niets wees er in 2015 op dat de Sluissedijk in Standdaarbuiten onderdeel zou worden van de nieuwe hoogspanningsverbinding Zuid-West 380 kV Oost. Op verzoek van de minister werd er gekeken naar tracé-alternatieven voor de nieuwe verbinding. Maar noch de verkopende makelaar noch de vorige bewoners wisten dat daarbij ook gekeken werd naar Standdaarbuiten. Anderhalf jaar later was de route over het huis van Koos en Nicole het voorkeursalternatief. Vooruitlopend op de informatiebijeenkomsten kregen ze te horen dat ze zouden worden uitgekocht. “Ik zei: ‘maar ik heb helemaal niks te koop!’”, vertelt Koos. “Ik had net de nieuwe kozijnen erin zitten.”

Derde mogelijkheid

Er volgden bijeenkomsten, brieven, projectboeken en folders. Alles lazen ze, overal waren ze bij aanwezig. “Je probeert grip op de situatie te krijgen, maar je hebt geen grip. Dan hoor je dat de lijn er komt, dan weer niet. En toen vaststond dat ie er kwam, wisten we niet wanneer TenneT ons zou uitkopen. Er was veel miscommunicatie en die onzekerheid was heel stressvol.”

Toen Koos en Nicole lazen dat Stephan Tiemessen de nieuwe omgevingsmanager was geworden, namen ze contact met hem op. Vanaf dat moment kwam er beweging in het proces. “In een situatie als die van het echtpaar Van Hamond-Koot bood TenneT normaliter twee mogelijkheden”, vertelt de omgevingsmanager. “Uitkopen en verhuizen of ervoor kiezen om te blijven wonen en de waardedaling van de woning laten uitbetalen. Daar is in 2020 een derde mogelijkheid aan toegevoegd.” Stephan Tiemessen doelt op het aankopen van een woning. Daarbij koopt TenneT de woning voor de getaxeerde marktwaarde. De bewoners nemen de kosten van de verhuizing voor hun rekening. “Het is een optie voor mensen die niet willen wachten tot het tracé onherroepelijk is – wat zomaar twee jaar kan schelen.” De omgevingsmanager voegt er nog aan toe dat er van dwang of drang door TenneT geen sprake is. “Blijven wonen of verhuizen is echt aan de bewoners zelf.”

Doe er maar een strik om

Koos en Nicole kozen voor zekerheid. Nu konden ze concreet kijken naar een ander huis. In april 2021 brachten ze een bod uit op een charmante woning met de al even charmante naam Klein Doelwijck. “Ik zag meteen aan Nicoles ogen dat ze was verkocht. Doe er maar een strik om, zei ik tegen de makelaar”, blikt Koos terug.

Kort daarop werd hun eigen huis getaxeerd. Er werd een zogenoemde driedeskundigentaxatie opgestart: een taxateur namens de familie en een namens TenneT die gezamenlijk een voorzitter aanstelden die verantwoordelijk werd voor het opstellen van het taxatierapport. “De kosten van de taxatie betaalde TenneT. Dat is allemaal goed geregeld.” “We waren heel blij met de uiteindelijke taxatie”, vertelt Nicole. “Bewoners krijgen waar ze recht op hebben”, antwoordt Stephan.

Weer vooruitkijken

Het ging vervolgens snel. Binnen drie maanden was hun huis verkocht en Klein Doelwijck gekocht. De verhuizing kon worden voorbereid. Niet alleen die van Koos en Nicole maar ook die van Nicoles moeder – inclusief haar mantelzorgwoning. “Dat is misschien wel iets waar ik me het meeste zorgen over heb gemaakt”, vertelt Koos lachend. Het was een hele onderneming om de mobiele woning in de tuin van Klein Doelwijck te krijgen. Voor de kosten draaide het echtpaar zelf op. “Mensen zeiden weleens: wacht toch gewoon tot je wordt uitgekocht”, aldus Nicole. “Maar langer blijven was het geld niet waard. We kunnen weer plannen maken en vooruitkijken.” Hoewel Koos minder last heeft gehad van onzekerheid – ‘Ik wist dat het goed zou komen’ – is ook hij gelukkig op hun nieuwe plek. “Als Nicole thuiskomt en ik hoor haar zeggen ‘wat hebben we toch een heerlijk huis hier’, dan ben ik blij. Het heeft wat voeten in de aarde gehad, maar het is eind goed, al goed.”